november 7, 2023
van Winslow Homer*
Zolang de hoop blijft , is er leven,
ook wanneer het rondom dreigt
met harde hand en scherpe tand…
het bange dier werd opgedreven.
Het leefde zoals dieren leven,
thuis in een bepaald gebied,
waar bij gevaar het vluchten kon,
het was op dat terrein bedreven.
Geen mens kon daar het dier belopen,
wat een ander dier wel kon,
gedreven werd hij naar de zee,
gebied waar niet veel viel te hopen.
Het viel, kon niet meer verder komen
dan de harde, gladde rots,
gleed opgejaagd het water in,
werd door de golven meegenomen.
Hij leefde van een dubbel jagen,
met een schot en in de zee,
hij viste op het dode dier,
de jacht zou na de vangst vast slagen.
* Winslow Homer (1836-1910)
Schilderij ‘Een raak schot’
Schilderij ‘Jachthond en jager’
november 6, 2023
Wa kin gefoelens peile
as de sinne skroeit de boaiem drûch,
de tonge kleeft oan it ferwulft,
de mage rekket mar healfol,
dan klinkt in flok net rûch.
Wa kin it wetter keare
dat mei bakken út ’e wolken falt,
it peil ferheget oant de top
berikt is, strjitten streame fol…
in flok dy’t jierren balt.
Kin men de hoop ferlieze
as it grien hat by it wetter baat,
dat spegelet de ljochte loft?
In goed gefoel hâldt it lang fol,
ek yn in oar klimaat.