januari 23, 2024
van Józef Brandt*
In geen velden noch op wegen
is een bondgenoot te zien,
hoewel hij zich begaf naar ’t front
om voor het recht te strijden,
voor zijn grondrecht bovendien.
Tot zijn tanden toe gewapend
is hij naar de grond gedaald,
verkennend wat him staat te doen:
alleen voor ‘t recht te strijden
nu geen ander daarnaar taalt.
Voor zijn doel is taal hoogwaardig,
maar hier heeft hij geen bereik
vanwege velden zonder weg
om ’t grondrecht te vervoeren
naar het niets ontziende rijk.
Omzien om daarna te keren,
daarmee komt hij niet vooruit
om recht te doen aan man en paard
en deze ook te noemen,
vrijuit neemt hij zijn besluit.
* Józef Brandt (1841-1915)
Schilderij ‘Op ruige velden’
januari 22, 2024
Lit de himel stean yn fjoer en flam
fan oalje rekke troch in drone
dy’t wraak naam op raketten
ynslein op ûnskuldich folk…
hoefolle binne al net stoarn!
Samar stjerre troch massale moard,
yn himelsnamme net gewoan,
wol neffens oarlochswetten:
wen deroan, it is de skuld
fan ’t folk dat stiek de oalje oan.
Lit de oalje opgean yn de reek
dy’t stjonkt ûnhuer nei wreed geweld
fan militêre petten,
heech it hert fan oeral gas,
dat roebels foar de wapens telt.
Samar kin it gas de loft yngean
wannear’t de drone ek dêr ynslacht
om ’t yn de brân te stekken,
dêrnei waait de kjeld oer ’t lân,
ferstivet Ruslân dei en nacht.
