december 7, 2023
fan Francisco de Goya*
Gjin riem koe hy hjoed fine,
dat it slagge him net mear
om syn broek goed op te hâlden,
mei syn hannen kaam it ek net klear.
Gjin doekjes koe hy wine
om de hannen en de kop,
boppedat wie hy ferkâlden,
as in snotnoas seach er by elk op.
It boarst joech him ek pine,
want it hert wie faak fan slach,
dat wie net om fol te hâlden…
bliuw de hiele dei troch dan mar wach.
Hy woe him net mear bine
oan de sitting fan syn stoel,
wêrom soe hy dy noch hâlde?
Sa’t er hjir noch libbe, hie gjin doel.
Foar him wie hjoed ferline,
dat syn takomst hold net oer,
alles bleau dochs by it âlde,
dat er opgean liet yn lôgjend fjoer.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Hy stekt syn hûs yn de brân’
Print 18 út ’e searje ‘Los Caprichos’
december 6, 2023
fan ûnbekend*
Ezechiël
Lit, minskesoan, dyn lûd hjoed hearre
as in rouliet fan it deadzjend swurd,
do moatst roppe, raze, gûle,
rûnom slacht it swurd it swalkjend folk,
ek alle foarsten sille stjerre.
Do deadzjend swurd, kom no nei foaren,
lit it folk dyn skerpe kanten sjen,
rjochts en links is ’t swurd al slipe,
wêr’t de skerpte mar op rjochte is,
it swurd lit achter djippe spoaren.
Deaslagger, nim it swurd yn hannen,
foar de grutte slachting is it klear,
lit it flikkerje as bliksem,
lit it swurd him tjirgje trije kear,
it is bestimd foar alle stannen.
* Foto ‘Swurd’