januari 4, 2024
fan Tobias Baanders*
Kening Winter op ’e lêste dei
fan de lêste moanne fan it jier
hat fan ’e moarn twa bearzen fongen
op ’e Sânemar by Earnewâld,
hy naam se foar prins Ulekrite mei.
Mar prins Ulekrite kriet op slach
dat de fangst wie hjoed der fier by troch,
want ein desimber moast it sjonge
fan de redens op ’e Sânemar,
op iisnocht wiene alve stêden wach.
Kening Winter fûn dat flauwe kul,
hy hie neat mear mei in kâld klimaat,
want kjeld sloech him fûl op ’e longen,
mar prins Ulekrite liet gjin kar:
in tou bûn hy heit-kening om de mul.
Slepend fierde hy foarst Winter mei
oer de waarme grins fan âld nei nij,
dêr’t hy de âlde tiid ferjonge,
lok en seine makken ’t gea iiskâld,
sadat de wiisheid ried nei nijjiersdei.
* Tobias Baanders (1946-…)
Skilderij fan 2009
januari 3, 2024
van Józef Brandt*
Het pad is niet begaanbaar
voor wie de strijd met één paard voert
in ’t oosten van Europa,
waar de hagel ’t land kastijdt,
zodat een wagen niet meer spoort.
De sporen voeren naar de
brug, smaller voor wie tegenkomt
de horde naar Europa,
waar men zonder sporen rijdt,
zoals het eigenlijk behoort.
De horde laat zich horen
ver voor de brug met veel geraas
dat klinkt tot in Europa,
waar men met veel woorden strijdt,
door ordeloosheid niet gestoord.
Totdat de wagen vastraakt,
de brug wordt door de troep bezet,
die verder naar Europa
trekt, waar wagens wijken: ‘Mijd
de brug, want één is al ontspoord.’
* Józef Brandt (1842-1915)
Schilderij ‘Ontmoeting op de brug’