oktober 8, 2018
Gjin skipper lit in oerke farre,
al by tsjuster stekt er fan de wâl
mei ’t rom fol fracht it noarden yn,
wa’t fart, kin barre.
Twa skippers kinne ’t hjoed net litte
gong te meitsjen op de Snitser mar
noch foar ’t de sinne folop skynt,
wa’t fart, wol mjitte…
… de tiid om oer de mar te kommen,
’t libben fan de skipper is in race,
dy’t him om elke finger wynt,
sels om de tomme…
… in tou om him foarút te lûken
troch de jierren, ek al giet it mâl:
mei ’t rom fol fracht de djipte yn,
dan hat it stûke.
Om tuskentroch wat te ûntspannen,
ki n de skipper glide bûten ’t far,
in solo-race dy’t him net bynt
oan beide hannen.
oktober 7, 2018
fan ûnbekend*
fan Maurice Prendergast**
Hy hearde by de ploech fan ‘Acht’,
yn stêd en lân bekend
as griemers mei wat kleuren,
mar Maurice waard dissidint…
de keunstner naam himsels yn acht.
Newfoundland wie syn berteplak,
in eilân as symboal
fan ’t eigen ienlik libben,
net in frou waard syn idoal,
as skilder kaam er ûnderdak.
Persoanlik wie syn skilderstyl
mei kleuren as fluwiel
en foarmen yn patroanen,
dêryn lei er hiel syn siel,
de bûtenkant wie mar in skyl.
Maurice hie oer himsels de macht,
wie nea in ûnderdiel
en mear as ien fan ‘Acht’.
* Foto ‘Maurice Prendergast’
** Skilderij ‘In dei op it plattelân’