Spartakus

fan Hermann Vogel*

De ieren fol mei ’t keninklike bloed,
keas Spartakus foar ’t wrakseljen,
sadat er gladiator waard,
mei wa’t net foel te spotten,
slaven hiene by syn leger baat.

Mei ’t slaveleger teach er troch it lân,
hie each foar elke sterke slaaf
dy’t gladiator wurde koe
om frij by him te wêzen,
wat ta ear en rykdom liede soe.

It slaveleger wûn de earste slach,
wat brocht op gong de jacht op bút,
mar inkeld rykdom as it doel
fersloech de dissipline,
’t ideaal fan gladiator foel.

Sa waarden frijen slaven fan de bút
en gie de lêste slach ferlern;
held Spartakus kaam net mear thús,
de dea fersloech de pine…
wa’t earst frij wie, stoar as slaaf oan ’t krús.

* Hermann Vogel (1854-1921)
Yllustraasje ‘De dea fan Spartakus’