Wolken

admin

oktober 9, 2016

Wolken

De minskewrâld stampt op ‘e grûn
syn stof de hichte yn
ta wolken boppe rûnom kimen;
se bliuwe hingjen oant de jûn
yn lêste sinneskyn,
in koarte wifel foar de grime.

It ûnheil driuwt dûm driigjend oan
om al dy minskestank
te wreekjen mei in heech gedonder;
as Donar stampt mei dûbel droan,
dan spat de wolkebank
de loft mei bloed en slym derûnder.

It tiidrek fan de oare deis
is oars, de minskewrâld
komt dwilich út syn dwaze slomme;
deemoedich bûcht er ûnderweis
de holle foar behâld
en lucht, yn ’t sykheljen ferromme.