Winterklear

It kin noch net, mar ’t leit al ticht,
de brede rûte nei de mar,
de himel jout in kleurich sicht,
de nacht docht alle war.

De hoop stiet fjouwer kear op grien
en trije kear op winterklear:
gjin mêst of gyk, ’t is dêrmei dien,
de simmerstriid ferlear.

Dochs ljochtet it ferline op,
it âlde skip fan Earnewâld
foer sechtich jier ferlyn op kop,
no leit it stil en kâld.

It kin noch lang net, mar it bart
op rûte nei de Snitser mar
dat hiel de float wer folop fart,
dan is it túch oan bar.