Hy lit him op ‘e weagen driuwe
fan Cambuur en It Hearrenfean,
hat yn de trein de mûtse fûn,
dêr sil er mei de stêd trochgean,
oan beide is er bûn.

Hy set de dagen troch syn stappen
fan Lemmerwei nei Albert Heijn
oer tegels, stien en ek metaal…
tinkt hy dan oan de Auschwitz-trein
en oan har einferhaal?

It wiene wol har lêste stappen
fan ’t einstasjon nei ’t gaslokaal,
Rozet, jongfaam mar ek Joadin,
de tinkstien sprekt jûn kleare taal,
har dea hat no noch sin.