Poepestriid

Wurdt de grins op ’t wiet ferlein,
dan brekt de striid fûleindich út
en fleane spatten yn it rûn,
it wurdt de fjochters swart foar eagen,
mar gjin poep dy’t frede slút.

Wurdt de iene rûch ferslein,
dan leit de grins foarearst wer fêst,
de oare hat in kraachje wûn
en hearsket op syn eigen weagen,
rêstich roeikjend nei it nêst.

Nei de oarloch wurdt wer lein,
opdat it poepfolk bliuwt op peil:
in generaasje sterk en sûn
mei as it moat de striid foar eagen…
poepen sjogge dêryn heil.