Us pake wie Him tagedien
en song by ’t roer in psalm,
want hied er net in skûtsje kocht
fan hout en fan de Hear te lien,
dat pake foer foar Him mei nocht.

Dochs makke pake ’t izer mei
dat Hy ek driuwe liet
as skip mei tank oan God de Hear,
ús pake song in psalm dy dei,
want naam syn libben net in kear?

Hjoed sjoch ik klear in ommekear
yn ’t houten wylgeramt
dat sinkt foar ’t driuwend skip fan stiel,
dat wâlen bliuwe kant en klear,
it hout de ear foar dizze deal.