It is gjin keunst om mei wat trapen
del te heljen hurd beton en stiel,
in sterk gefoel wurdt dan it diel
fan wa’t by nacht komt op ‘e lapen.
Hoe keunstich kinne stekken falle
lykas bloeide stiel út ierde op,
fergetten is de skreau en skop,
ekspresje sa’t ek keunstners wolle.
It is gjin keunst om op te bloeien
nei in simmer dweiltrochwiet,
de koekoek ropt syn wollich liet:
de multykeunst sil altyd boeie.
|