Libben sulver

november 4, 2016

De beammen binne wintersk klaaid,
lykas de reiden noch net nei
de moade fan de maitiid,
wat net alles seit.

It folk sjocht like donker nei
de gaos fan de wintertiid,
de depressive weemoed,
wat de hjerst foarsei.

Mar wat wie earst sa read as bloed,
feroaret stadichoan yn goud,
dat blinkt troch alles hinne
as in iere groet.

Hoewol’t it reid it net fertrout,
stiet as in peal al boppe ’t wiet
dy iene sulverreager,
libben ûnder ’t goud.

Recente berichten