Dêr leit er foar Bonaires kaai,
de motors rinne noch, mar út it wurk,
lykas de trijetûzen op ‘e dekken,
dy’t foar ûntspanning farre mei,
al dagen ûnder ’t skjinne swurk.

Sa koerst it cruiseskipwrâldsje nei
ûndjiptes, spegels fan ’t matearjefolk
dat ek net djipper stekt as kiel en mage,
de loads wiist op Bonaires kaai,
dêr’t gjin ferlet is fan in tolk.

Se swalkje knauwend oer de kaai,
net folle fierder, foar in sûvenir,
mei trijetûzen leit it skip wat djipper,
de eigen djipgong wiist noch faai,
Bonaires loads helpt ek gjin sier.