september 23, 2016
Dy snein-te-moarn wie it lang dizich as hie de skepping noch net west om kleur te jaan oan d’ Iv’ge Leane, dy’t yn de ivichheid noch grizich fersonken lei, fan tiid net wist, mar doe, ynienen, dêr ferriisde it byld fan Adam út ‘e mist, syn scooter by de hikke wiisde it paad, de minske by it bist, hy dy’t der al sa lang fan griisde dat inkeld noch in feale rest wie foar de bisten yn de greide, as hie de skepping noch net west, mar mei’t syn hân de bôle lei dêr’t it roppich fee it rikke koe, begûn út mist wei foar dy beide de nije skepping yn de Leane yn alle ivichheid beslist dat Adam is der foar it bist. |
augustus 26, 2024
augustus 19, 2024