| fan Lucas van Leyden**
Twa foarnamen, Babels allochtoanen,
joadske rjochters achter rots en beam,
troch geilens fuorre,
gluorken oer de muorre,
want Suzanne wie har dream.
Wat krebintich oer de muorre klommen,
dreau de drift de manlju op har ôf:
‘Do moaie poppe,
silst gjinien beroppe,
lit dy sjen as Adams frou.’
Mar Suzanne liet har net oerwinne,
lykwols waarden wurden raar ferdraaid:
‘Wol nei ús hearre,
hoe’t it niis mislearre,
Joazef is der krekt útnaaid.’
Rjochters tsûgen, joegen ek de deastraf,
mar in Daniël spriek oare taal:
‘De beide mannen
hawwe sels Suzanne
oantaast mei har geil ferhaal.’
***
Sjoch no de frou dêr rinnen,
opriisd út it kleurfjild wei
dat nei it fjoer har oan de skinen lei,
mei rjochte rêch, beskerme tsjin de sinne,
libbet sy har eigen dei.
* It ferhaal ‘Suzanne’ stiet yn it apokrive
‘Taheakke op it boek Daniël’.
** Lucas van Leyden (sirka 1484-1533)
hie as jonkje al belangstelling foar
kryt, pinseel en gravearstift.
Doe’t er tweintich jier wie, behearske er
de gravearkeunst al folslein. Dêr tsjûget
‘Suzanne en de âlderlingen’ fan.
*** Claude Monet (1840-1926) wie ien
fan de belangrykste ympressionistyske
skilders. Hy hat ‘Frou mei parasol’
yn 1886 skildere.
|
