Hoe fleurich jout it byld him oan
mei krûken, bôle en in aai
en folk dat spilet, sjongt en laket
om it dûnsjen fan de pubersoan.

De drinker hinget achteroer
en dizich sjocht er nearne nei,
wylst fingers geil it boarst betaaste,
sjongt er fan de hoanne út ‘e koer.

De spiler op ‘e doedelsek,
de mûle kliemsk as bôledaai,
lit lange pipe drippend hingje
krekt as wie syn eigen fluitsje lek.

De pubersoan wit hoe’t de dûns
is fan de nap en ’t hiele aai,
ferbyldet sa de sekssymboalen;
brekt de dop, dan kriget hy de bûns.

De Fryske aaidûns is yn ’t fjild
om ’t nêst fan ’t iere ljipke;
wa’t it earste aaike tilt,
belibbet it as tripke,
dûnsjend nei de pommerant.
Mar moatte ljipkes boetsje?
freget fûl de oare kant,
wylst dûnsjend om it broedsje.

* Pieter Aertsz ( 1508-1575) waard berne yn Amsterdam.
Nei’t er in perioade yn Antwerpen wurke hie,
kaam er werom yn syn bertestêd, dêr’t er yn 1557
‘De aaidûns’ skildere.
De dûns hat in eroatyske betsjutting.
It skilderij sels sit ek fol mei eroatyske symboalen.