Zijn harpstem

van Lourens Alma-Tadema*

Wat geeft dan nog de pracht en praal
van vazen, sfinx en mummiekist,
de macht van Diocletianus,
de keizer van ’t Romeinse rijk;
zij knielt en weet het wis: hij is ’t
die ’t leven liet en werd tot lijk.

Wat geeft dan nog het prachtverhaal
van wat hij liet en wat hij deed
voor keizer Diocletianus,
die menig christen doden liet,
vermenigvuldigde het leed,
want haar verdriet begaf het niet.

Zij geeft aan ’t eigen leed geen taal
en teken, zwijgend wacht zij tot…,
maar niet op Diocletianus,
… de harp gemis en leed verwoordt;
de mummiekist valt pas in ’t slot
als zij zijn stem weer heeft gehoord.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een Egyptische weduwe
in de tijd van Diocletianus’