Als de winter lente wordt,
dan splijt de grond voor leven,
breekt de hemel voor het lied
van merels, want zij kennen niet
de noodzaak van het mensenlot:
slechts even fel beleven.

Adam trekt zijn kleren uit,
omdat de zon gaat schijnen,
wacht tot Eva zich ontbloot,
waartoe de winterlente noodt,
’t gevoel op dubbelhaar en huid
zou in geen jaar verdwijnen.

Strekkend reiken zij omhoog
nu al de vruchten rijpen
voor een uur, dan is ’t voorbij,
slechts even voelen zij zich vrij,
dan breekt en splijt voor oor en oog
de ban: het niets voor ’t grijpen.

* Marcel Duchamp (1887-1968)
zorgde voor opschudding
met zijn ‘urinoir’, dat de naam
‘Fontein’ meekreeg.