Wat ernst was, is nu spel
met snelle Berberpaarden,
kop en borst met rijke sier;
’t komt aan op vuren in een tel,
beheersing van de kleinste spier.

De ernst was tegelijk
in draf, de lans in aanslag,
maar ook plotseling weer stand:
de vijand wordt met vaart tot lijk,
zijn bloed kleurt rood het hete zand.

Het bloed kruipt niet, maar bruist
in elke Berberader
als één schot weerklinkt uit vijf
geweren, hoger dan de vuist,
een trilling door het hete lijf.

* Théodore van Rijsselberghe (1862-1926)
Schilderij ‘Arabische fantasia’