Het is voorbij,
voorbij de rotsen ligt het plat,
wat eerst nog was het onderdak
voor wie tot God of Allah bad…
en zo verloopt het tij.

Hij kwam voorbij,
ging over rots en laagte heen,
maar hoger sloeg hij alles neer,
zag in ’t geweld geen arm of been,
laat staan een huizenrij.

Hij ging voorbij,
standvastig als een reddingboot,
maar na verloop een hersenschim,
want rondom waarde al de dood…
wij waren er niet bij.

* Schilderij ‘Sormbreakers’