Schemering

van Lourens Alma-Tadema*

Wie zorgt er voor de overgang
van zonlicht naar het duister?
Niets anders dan de schemering,
wanneer het licht kust nog de wang,
het oor staat open voor gefluister.

Drie kozen voor de harde bank,
halfrond om te ontmoeten,
maar in de schemering al kil,
het laatste licht beschildert blank
het marmer: van de zon de groeten.

Twee kwamen voor de overgang
van jeugd naar ’t lieve leven:
het strijklicht van de schemering,
die net begonnen is en lang
nog duurt, want eeuwig is hun streven.

De lier stemt in met het gevoel
en begeleidt de woorden
die spreken van verandering,
maar waarom streven naar een doel…
de koele wind komt uit het noorden.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Improvisatore’