Dit is een waar gebeurd verhaal,
hoe Rosamund, het liefje van de koning
diep verscholen was in ’t labyrint;
zij weefde ’t beeld van ridders in de strijd,
door edelvrouwen trouw bemind,
want ieder hechtte aan moraal.

’t Gebeurde dat de koningin
vernam het vreemde doolhof van de liefde
in het midden van het labyrint;
zij spon voor het gevecht een zijden draad,
die dienst deed als een routelint,
gewapend ging zij ’t doolhof in.

Zij knielde voor de derde maal,
keek uit het raam, verlangde naar haar minnaar,
maar zag niemand in het labyrint;
’t gordijn bewoog en in de spleet verscheen
de vrouw van adel met het lint,
zij hechtte, maar niet aan moraal.

* Ontwerp voor het schilderij ‘De schone Rosamund’
(circa 1916 – 60,6 x 48 cm.)