Hij trok zich ’t lot van mensen aan,
was sterk magnetisch voor de zwakken,
liet geen zwerver zonder bijstand gaan,
kwam op voor wie Moraal wou pakken.

Het uitgaansleven trok hem niet,
toch ging hij met zijn volk de kroegen
in, vol wind van alcohol en wiet,
kwam op voor wie de vollen sloegen.

Hij liep die nacht zelf klappen op
van wel twintig lege hoofden,
draaiend dol en bijstand op zijn kop,
hoewel Moraal hem hulp beloofde.

De storm stak elke nacht weer op
en zwiepte uit het onbewuste
met metaal en dodelijke schop,
’t magnetisch veld liet hem niet rusten.

* Schilderij ‘The magnetic storm’