Toen hij jong was en nog werken kon,
begon hij aan de aardse bouw,
model voor heel de wereld,
klimmend als de morgenzon
en ’s middags pronkend als een pauw,
de avond lang een stoere kerel.

Wevend aan het kapitale kleed
dat hij de wereld had beloofd,
begon het groot verkwisten,
maar de zon scheen hemelsbreed,
in zijn imago werd geloofd,
want niemand die zijn kleren miste.

Nu hij oud wordt, is hij naakt
met voor ’t geslacht een bol krediet
om liefde te bedrijven,
maar het kleed dat is gemaakt,
past vrouwen van de wereld niet,
zij lopen door met mooie lijven.

* Frantisek Kupka (1871-1957),
een Tsjechoslowaakse schilder,
wordt beschouwd als wegbereider
van de abstracte kunst.