Een- en andermaal

van Antoine Joseph Wiertz*
van Nicolas-Antoine Taunay**

Hij wist dat het ging komen,
maar zijn ogen hebben ’t niet gezien,
omdat hij toen geblinddoekt was,
hij telde in zichzelf tot tien…
het bloed begon te stromen.

Zij wisten dat de guillotine
menigeen van ’t leven had beroofd
zoals de zeis snijdt door het gras,
toch blikten zij verstomd naar ’t hoofd,
ontdaan door ’t onvoorziene.

Zij konden ook niet alles weten
van de scherpe messen van de macht,
van vlammen dovend in de as,
van kort de dag en lang de nacht,
van voor de dood nog kreten.

De messen snijden door de tijden,
van de vroegste, nu en ga maar door,
door ander aard, onzuiver ras,
daar is de macht nu eenmaal voor
om andermaal te lijden.

* Antoine Joseph Wiertz (1806-1865)
Schilderij ‘Door de guillotine afgehakt hoofd’

** Nicolas-Antoine Taunay (1755-1830)
Schilderij ‘Triomf van de guillotine’