Dubbel tussenspel

van Lourens Alma-Tadema*

De ogen zijn maar half gesloten;
tussen wat voor ogen is en droom
laat het lichaam zich nog gelden
tussen waakzaam en al loom
op ’t ritme van de noten.

Het vrouwenbeeld blijft alijd boeien,
ook al is ’t versierd met een verhaal
dat zij keer op keer vertellen
aan zichzelf in mannentaal,
het gaat ook over stoeien.

De witte wijn is uitgegoten,
heeft het lome lichaam nog verzwaard
met het schild van Rome’s helden,
die niet kunnen zonder baard,
de droom gaat over kloten.

Zij heeft een half uur al gefloten
op het mondstuk van haar dubbelfluit
op de wijs die zich laat gelden
als dicht op de mannenhuid…
de ogen zijn gesloten.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De siësta’