Die morgen brak de zon weer door
het wolkendek terwijl de branding zong
van ’t is voorbij,
een dubbelzinnig lied voor koor
– de nacht is dood, de dag nog jong –
maar solo schreeuwde zij.

De nacht was lang geweest, de dag
begon met hoop totdat het wrak brak door
de dageraad,
het schip dat zij al eerder zag
– de fluistering dichtbij haar oor –
het wordt een goede vaart.

Voor ’t ruisen doof, door ’t zonlicht blind,
de beelden golfden op de oceaan,
zij zag noch hoorde ’t schreeuwend kind.

Zij zag hem naakt terwijl de maan
nog scheen, zijn rug bizar in ’t volle licht,
’t gezicht voorbij
de hoop op nog eens naast haar staan
– zijn blik alleen op haar gericht –
mijn oor en oog ben jij.

* Jens Ferdinand Willumsen (1863-1958)
Schilderij ‘Na de storm’

** Nestor Martin Ferdinand de la Torre (1887-1939)
werd geboren in Las Palmas op de Canarische Eilanden.
Schilderij ‘De nacht’