Gemysk goud

fan Peter Paul Rubens*

It koe net better, hy wie sûn,
it striele fan syn antlit ôf:
de eagen wach, de bolle wangen
read, de hals joech dat ek oan,
foar him hie ’t libben wearde:
dokter, algemist, gelearde.

Hy fielde him mei ’t gea ferbûn,
tocht djipgeand nei oer de natuer,
dy’t achter him blau-grien opljochte;
stúdzje makke hy fan grut
oant lyts, foar him fan wearde,
dêrfoar wie er ek gelearde.

As algemist fûn hy it sûn
om mei gemy foar fol te gean:
genêze mei de krekte middels,
foar pasjinten gemysk goud;
wat Paracelsus learde,
hie yn letter tiid gjin wearde.

* Peter Paul Rubens (1571-1640)
Skilderij ‘Portret fan Paracelsus’