november 8, 2025
fan ûnbekend*
Wêr’t Gods tsjinner al net kaam
mei ’t lofliet op ’e lippen,
bouwend oan in lyts gebou
dêr’t hy yn preekje koe,
syn wurden waarden drippen
yn drûge sielen op it eilân
Gaztelugatxe.
Fan de tsiende iuw al ôf
ha sy it lofliet songen
op it alderheechste punt,
dat lei yn ’t sicht fan lju
dy’t kristenen ferkrongen:
de muorren brieken ôf op ’t eilân
Gaztelugatxe.
Troch de iuwen hinne waard
wer opboud wat fernield wie;
wa ’t it alderheechste punt
berikte, die de winsk
dat Gods folk net ferdield wie:
de muorren bleauwen stean op ’t eilân
Gaztelugatxe.
* Foto ‘Gaztelugatxe’ yn Baskenlân, Spanje’
oktober 15, 2025
fan ûnbekend*
Kin in fisker mear genietsje
as allinnich fan syn koark
dy’t op it kleare wetter driuwt?
Wol wis, want hy genietet ek
wannear’t de koark ferdwynt,
it topke fan de angel bûcht,
it skepnet swier wurdt fan
in iel, in snoek of in forel,
dan fielt er him de fiskerman.
Kin de fiskerman genietsje
mear noch as fan inkeld fisk
dy’t net yn ’t kleare wetter bliuwt,
mar troch him op it drûge komt?
Wol nee, hy sjocht net nei
de bergen, kontrastearjend mei
it wetter fan de flakke mar,
lykas de fisk is hy dêr blyn
foar, want de angel is syn kar.
* Foto ‘Forggensee yn Beieren, Dútslân’