Archive for the Skûtsjesilen category

Makkum, fiskersdoarp mar ek
foar skippen ûnder seil
dy’t fier de wrâld út foeren
foar it lêst fan ’t jier: ‘Wy binne gek,
dit barren bringt gjin heil,
it kostet ús tefolle oeren.’

Slepe nei de Iselmar,
it túch derby en dan
as hobbelhynders dynje;
’t brûst dertroch mei seil en fok as tar,
mar H is wer de man
en sil gjin doekjes derom wynje.

Twa en trije, hoe komt dat?
De Lemmer en de liuw
dy’t board oan board no lizze;
Sietse* springt oer ’t roer as wylde kat,
mar Rintsje** tinkt: ik bliuw
mysels, de winner mei it sizze.

Skot op skot, mar dochs is ’t kamp,
de punten wurde dield,
foar Makkum net it measte,
skûtsjeleas is foar it doarp in ramp,
wat leech en heilleas fielt,
mar Rintsje bliuwt himsels, wurdt earste.

*) Sietse Brouwer fan Ljouwert
**) Rintsje Ritsma fan De Lemmer

It skûtsje lei al yn de Langesleat
te wachtsjen op ‘e start fan wâl,
wylst de bemanning op it foardek stie
mei ’t antlit nei it tastel keard.

‘Op Hoop van Zegen’ sa’t de namme wie,
moast oan ferwachtings wol foldwaan,
in skerpe foto soe fertrouwen jaan,
as ienheid komme ta de die.

In klinkend skot fan ’t dûbelloops gewear
brocht liuw en Brouwers yn it spier,
de liererattel loek it túch omheech,
dêr skeat it skûtsje as in spear.

Mar ’t Hearrenfean lei dwers en hie it dreech,
ek Grou dêrachter kaam net fier,
se klapten opinoar, fuort wie de ear,
de liuw dreau bomend fan de wâl.

’t Begjin wie stadich, klapperjend en mâl,
de striid mei wyn en op ien ear,
de finish sûnder seine, dus gjin sier:
it lêste plak die’t liuwke sear.