Archive for the Skûtsjesilen category

Earnewâld, do doarp fan puollen
tusken beammen fol yn blêd,
guon skippers sjogge dy foar fol oan,
mar de measten binne dy wol sêd.

Nim no Jan*, de Snitser stjoerman,
wend oan ’t wide fan de mar,
falt yn de lijte, wurdt der poer fan,
sylt as fjirtjinde troch ’t lege far.

Sjoch nei Albert** fan it Liuwke,
út itselde skaai as Jan,
is wend oan twirkes foar in driuwke:
alfde, amper flugger as de Pan.

Dêr glydt Ulbe***, glêd as sjippe,
mannich kear al kampioen,
kin oan dy hichte lang net tippe,
finisht stoef as fiifde foar ’t fatsoen.

Dan it wite skip fan Siete
Meeter, ’t siket hegerop
de twirren yn de lije krite,
sylt sa fan ’t begjin ôf fier op kop.

* Jan van Akker
** Albert van Akker
*** Ulbe Zwaga

De spanning rint de hichte yn,
it sil yn Grou wer heve,
altyd goed foar de primeur,
want ’t is al wer in fol jier lyn
dat Snits de kampioen ferhege.

De hân omheech foar ’t proefbegjin,
‘Doarp Grou’* ken syn trawanten:
‘Sile, bliksem, gjin geseur,
fan hân in fûst, dat hat mear sin,
dy sinnebril sjocht alle kanten!’

De fokkenist sjocht achterom,
de fok hoecht hjoed gjin eagen,
mar it seil is yn mineur,
it hinget, as wie ’t yn de slom,
leech boppe skiere kym en weagen.

De spanning sakket nei it dek,
it seil sil flakker moatte
wol ‘Doarp Grou’ hjoed yn majeur
de striid yn… sjoch, it rint al gek
as ’t swurd mei ’t skip fan Ulbe** boartet.

* Skipper Sipke Tjerkstra
** Ulbe Zwaga