januari 7, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2010
De Fluezen, wetter fan de fierte,
mar wa siket dêr dan bosk,
de lijte fan de Dútske wâlen
om te harkjen nei de mosk
yn ’t reid? It is de groei fan pôlen,
yn de namme noch it krús,
dêr klonk gjin tsjilpen, wol it sjitten.
Mar foar’t de fjouwer skotten klonken,
socht it startskip earst in plak,
de boat foar boei en bal de sjouwer,
lizzer fan it earste rak,
it stee foar ’t starten fan De Jouwer,
proef om op ‘e streek wat thús
te reitsjen, straks sil’ t skûtsje bonkje.
De skipper fan Doarp Grou koe sitte
by de proef fan hoe soe ’t gean;
oer stjoerboerd starte doe De Jouwer,
skreppend moast de skipper stean;
it needlot kaam foar Grou wat gauwer
as de ein, it waard syn krús,
hy koe it finishskot ferjitte.
januari 5, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2010
Se binne los en ha lavearre,
wol mei wyn al soe dat net,
de goaden hawwe fariearre,
waarprofeten yn it seilhimd set.
De skoaten steane op it fierste,
foar de wyn jout breedút lêst
foar skûtsjes dy’t de gong al misten,
’t Snitser tindoek wit it noch net fêst.
Want Snits sit tusken al dy oaren,
is net mear de flits
fan fluch nei foaren,
no is ’t: wêr is Snits?
’t Is Grou op kop, Langwar as twadde
dy’t de goaden mei har ha,
de Snitser flagge stiet as flarde,
ropt de Panne gjin fiktoarje ta.
Want Snits sit tusken al dy oaren,
is net mear de flits
fan fluch nei foaren,
no is ’t: wêr is Snits?
Earst as de finishskotten klinke,
dûkt de Pan as sechde op,
hoewol’t de flaggen gielswart winke,
komt gjin Snitser tindoek heech yn top.
Se binne los nei al dat striden,
stome op ‘e haven ta,
de goaden bringe oare tiden,
wolle altyd fariaasje ha.
