oktober 5, 2018
fan Friedrich Gunkel*
Doe’t Germanen Rome rekken,
bloeiden troch de tiid ek myten op
op grûn fan ’t Teutoboargerwâld,
fier rikte de oerwinningsrop…
mar de krânse fan Arminius soe brekke.
Tusken Rome en Germanen:
mei Arminius gie ’t op en del
oant Rome taaste oan syn wrâld
fan Teutoboarger, fûl en skel
klonk it roppen: ‘Harren macht sil troch ús tane!’
Tane soe troch strideraasje
eigen rom, Arminius ferlear
de frou dy’t him de krânse joech,
as Teutoboarger ek de ear…
fan Tibearius, de keizer,kriich er graasje.
Striid hat laat ta mear as myte,
want de held syn dea wie stjerrend wier,
in delslach yn syn eigen krite.
* Friedrich Gunkel (1819-1876)
Skilderij ‘Hermannsschlacht’
september 28, 2018
fan ûnbekend*
Op Lesbos song hy ’t eilân rûn,
syn eigen lieten dy’t fier klonken:
yn de earen fan dolfinen,
net oan weach en minske bûn,
it wie de geast om mei te pronkjen.
Dyselde geast brocht Arion
ek op Sisilië, syn lieten
lieten gouden munten klinke,
mar der wie ferskil fan toan,
sa’t haaien wol dolfinen bieten.
De sjonger foer mei ’t goud werom,
in situaasje om te stellen
en himsels yn see te smiten,
op ’e plecht klonk noch syn song,
doe sprong hysels nei trije tellen.
Sjedêr hoe’t in dolfyn heech sprong
om op ’e rêch him op te heinen,
dat doe klonken fier de lûden
fan dolfinen as in song:
‘In sjonger lit gjin goud mear reine.’
* Yllustraasje ‘Arion rêden troch in dolfyn’