Archive for the Jereims category

Niet slechts de God van Israël
of die van Rome of Parijs
rijst boven mensen uit,
dan wisten wij het wel:
blauw kwam in plaats van grijs…
of werd het toch weer rood
en tot besluit
het leven of de dood.

Het was die ene sterke man,
waarvan op aarde vele zijn,
die leefde in de waan
van macht op hoger plan:
groot kwam in plaats van klein,
zodat het kleurde rood
op lange baan
geen leven, maar de dood.

Daar trekt de lange karavaan,
vertrokken uit een grijs gebied,
elkaar tot stut en steun,
maar dan, de stoet blijft staan
als elk daar boven ziet
in wolken avondrood…
paniek, gekreun
om ’t leven naar de dood.

* Francisco Goya (1746-1828)
maakte de verschrikkingen
van de oorlog mee
toen de Fransen in 1808
Spanje bezetten.

Zij had wat liefs en ook devoots
alsof zij open in het leven stond
voor ’t geven en ontvangen,
maar onder haar bewoog de grond
en voor haar ogen kwam iets roods.

Het leven hield zij losjes vast
en hield van vogel, boom en bloem,
van klaver tot papaver,
ze streefde niet naar geld of roem,
maar wachtte hoe iets soms verrast.

Zij liet zich op de golven gaan
van het heelal dat om haar heen bewoog,
’t gevolg van het laudanum
dat zij aanbad, gesloten oog
en open hand, haar hoge waan.

De vogel van de geest was rood,
gestuurd door Christus op de achtergrond,
de snavel met papaver,
waar zij haar laatste troost in vond,
voor ’t oog de engel van de dood.

* Dante Gabriel Rossetti (1828-1882)
was de zoon van een Italiaanse vluchteling,
die zich in Engeland vestigde.
Hij trouwde met Elizabeth Siddal,
die twee jaar later zelfmoord pleegde
door een overdosis laudanum.
Het schilderij laat de vrouw in extase zien
op het moment dat zij sterft.