Archive for the Jereims category

Hij blies zijn makkers naar het strijdperk,
draaide bij het front vandaan
met lange, schone vingers,
had het op geen wapens staan,
zijn sabel was een kunstwerk.

De kunst was om nog steeds te spelen
toen het eenmaal vrede was
met lange, schone vingers,
’t leger liep dan in de pas
van al zijn marsbevelen.

De mars liep uit op het verklaren
van zijn liefde voor de vrouw
met lange, blonde haren,
bloemrijk blies hij van zijn trouw
in honderdéén gevaren.

* Schilderij ‘Declaration of love’

Maar toen hij opgaf, stond zij daar
als baken in ’t geweld
om golven te bezweren
en langzaam steeg hij uit zijn hel,
alleen door haar.

Nu zit zij daar in ’t blauwe licht,
terwijl de cirkels al
maar wijder worden, keren
de baren voor de vrije val…
nu vergezicht.

* Schilderij ‘Circles ever widening’