Archive for the Jereims category

Kan een moslim eenzaam zijn
op grond van zijn Mohammed,
hemelhoog in het geloof?
Alleen in de woestijn.

Zwervend gaan van niets tot niets
alsof hij blind geslagen
is en ook nog horend doof,
zoekt hij een vaststaand iets.

Dan, voorbij wat al lang ligt,
gevormd als steunpilaren,
rijst zijn helper boven ’t zand,
voor hem met een gezicht.

Geef, Mohammed, mij één woord:
krijg ik nog tijd van leven,
jaren met een vrouwenhand,
want dan kan ik weer voort.

Hoor het uit een vrouwenmond,
gevormd in oude tijden,
slechts een dag is jouw bestaan,
jij sterft op Amons grond.

* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De man die de sfinx ondervroeg’

Wat zegt nog een pilaar
als drager zonder dak
en onderdeel van een ruïne?
De styl als dode tak,
in ’t breken een gevaar.

Hij zegt het met gezag
en tekenschrift rondom
voor westers volk om uit te kienen;
de eeuwen door bleef ’t stom
tot aan de open dag.

Een openbaring voor
de ogen en de geest
hoe goden melden het voorziene
van rouwvertoon en feest,
zo ging het altijd door.

En zie dan nog de mens
in al zijn nietigheid
als onderdeel van een ruïne,
de styl een eeuwigheid,
het breekpunt is de grens.

* Ernst Körner (1846-1927)
Schilderij ‘De tempel van Karnak.
De grote hypostylenzaal’