februari 7, 2017
van Elihu Vedder*
Zij droomt al jaren van een topbestaan,
dus staat zij tussen de papavers
met nog één in ’t felle rood,
die zij heeft aangenomen om te gaan
voor wat nog uitzaait in haar schoot.
Recent heeft zij een klepelslag gehoord,
maar waar de bol hangt is een raadsel,
evenwel droomt zij in ’t rood,
wat haar alleen in slaaptoestand bekoort,
zij zweeft het liefst in ’t licht en bloot.
Verbeelding laat nu alle klepels slaan,
terwijl zij danst op maat en ritme
voor het rijzen van de zon,
de bollen nemen alle kleuren aan
wanneer zij leeft uit eigen bron.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘Meisje met papavers’
januari 31, 2017
van Elihu Vedder*
Met niemand willen zij het schikken,
maken zelf de keuze tussen dood
en leven, ’t is hun om het even,
met sterallures of wie zit in nood,
zij brengen samen om te kicken.
Eerst moeten zij de boel wel schikken,
scheiding maken tussen die past niet,
maar deze wel, het is hun streven
om in te rekenen wat elk maar ziet,
het is geen wegen en geen wikken.
Zij hebben eerst een waas gesponnen
met het oog op sterren in het groot
die streefden naar een eeuwig leven;
zij zijn nu in hun schik, want in de nood
zijn sterren voor hun doel gewonnen.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De schikgodinnen verzamelen sterren’