juli 16, 2024
van Evelyn de Morgan*
Licht danste zij langs de rivier,
passeerde zandbank, golf en strand,
niet wetend wat haar stond te wachten,
voelde wel de koude noordenwind
en plotseling een hand.
Boreas, diep teleurgesteld
dat zij voor hem niet was bestemd,
besloot om niet op haar te wachten,
maar meteen als god van kou en wind
te nemen, ongeremd.
Hij nam haar boven de rivier,
passeerde zandbank, golf en strand
en kwam aan land om te verkrachten
wie hij liefhad, kil als noordenwind,
zo werd zij overmand.
Zij danste door van laag naar hoog,
waardoor een werveling ontstond,
getuigend van haar eigen krachten,
voor een koude bergwind ging zij door,
hij bleef laag bij de grond.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Boreas en Oreithyia’
juli 2, 2024
van Evelyn de Morgan*
Zij is het heks-zijn gepasseerd,
waarvoor zij vaak werd uitgemaakt
omdat zij drankjes produceerde
waarin gif een aandeel had,
dat liefde opriep voor de dood
wreed intrad, zoals werd beweerd.
Daartegen heeft ze zich geweerd
met kalm haar eigen gang te gaan
met boeken die haar wijsheid leerden
over liefde op het pad
dat uitkwam in het verre oord
van ’t volk, al eeuwen genegeerd.
De zwarte kat, getransformeerd
van heks-dier tot symbool van ’t volk
dat in de duisternis verkeerde,
hield haar op het juiste pad,
dat voor ’t vervolg verlichting bood,
zij heeft zich tot dat volk gekeerd…
… met wat zoal is voortgevloeid
uit drank die tot de liefde leidt,
wat west en oost nu nog negeren
met hun gif van wie maar heeft,
gaat met het lot van ’t volk akkoord,
zodat het nu nog is geboeid.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘De liefdesdrank’