augustus 9, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Ik krige wer in min berjocht,
’t kaam fan de Hear, de God fan Israel,
dy’t spriek troch in gelikenis,
de werklikheid kaam oan it ljocht.
Wynkrûken binne foar de wyn,
dat sei de Hear, de God fan Israel,
it folk hie mei dit wurd de spot,
dêr gie de Hear doe fûl op yn.
De Hear die wyn yn elke krûk,
yn kening, pryster en profeet, mar ek
yn ’t folk fan hiel Jeruzalem,
se waarden dronken troch ’t gebrûk,
Doe sloech de Hear de krûken tsjin-
inoar, de stikken fleagen yn it rûn:
de heiten, mar ek harren bern…
dit nijs kaam op myn oer as min.
Foto ‘Wynkrûken’
augustus 6, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Ik moast in mulriem keapje fan de Hear,
dy daliks om my hinne dwaan,
it linnen mocht net fochtich wurde,
gau wie ’k dêrmei klear.
De Hear woe dat ’k op slach nei Pearat gie
om dêr de riem in plak te jaan,
ik moast him yn in spjalt ferstopje,
gau kaam ’k ta de die.
In skoft dêrnei moast ik dyselde wei
wer gean, ik kaam yn Pearat oan,
seach dat de riem alhiel fergien wie,
neat koe ik dêrmei.
Doe spriek de Hear my mei de útlis oan:
lykas de riem soe ’t Juda gean;
omdat it folk de riem net brûkt hie,
wie ’t ferbûn bedoarn.
* Foto ‘Linnen mulriem’