januari 11, 2023
fan Theo van der Nahmer*
Jeremia
Yn Rama klinkt in lûde klacht,
sa lit de Heare witte,
want Rachel gûlt lûd om har bern,
wol har net treaste litte,
al har leafsten binne wei.
Hâld op en fei de eagen ôf,
sa lit de Heare witte,
want oan dyn lijen komt in ein,
Hy komt jim yn de mjitte,
hellet al jim bern werom.
Lûd klonk yn Efraïm in klacht,
sa lit de Heare witte,
it folk is yn de beage slein,
Hy soe it dêryn litte…
Efraïm keart lykwols om:
‘Ik kom ta ynkear, ha berou
oer ’t kwea yn jonge jierren,
wat sit my danich yn de wei.’
De Heare ropt fan fierren:
‘Efraïm, myn leave soan!’
* Theo van der Nahmer (1917-1989)
Plakette ‘Rachels klacht’
januari 7, 2023
fan ûnbekend*
Jeremia
Wol harkje, folken fan de wrâld,
no komt it boadskip fan de Hear,
dy’t Israel fersille hat
as ballingen nei Babel,
mar Hy hellet har wer byinoar,
wol harkje nei wat bart.
Sy komme mei in bliid gerop
de Sionshichte op, de Hear
biedt Israel it goede oan:
nôt, jonge wyn en oalje,
mei it folk fan God is ’t as in tún,
de fruchten binne skoan.
De Hear feroaret rou yn fleur,
jongfammen dûnsje der op los,
wat jong en âld besoarget nocht,
de treast ferdriuwt it lijen,
dus harkje, folken fan de wrâld,
nei wat de Heare docht.
* Foto ‘Tún’