september 23, 2016
fan Konstantin Flavitzkij* Joazef, jongste fan de bruorren, dreamde faak, himsels de hichte yn: as rjochte skeaf, fan bûgjen frjemd, as heechste stjer mei sinneskyn, wie inkeld by syn heit ferneamd, ’t gie goed salang’t it duorre. Kleurich wie de djoere mantel
Keaplju mei in tal kamielen
* Konstantin Flavitzkij (1830-1866) |
september 23, 2016
fan Francesco Hayez* Withoefolle jierren út elkoar, sa breed wie tusken broers de kleau as ’t stellen fan de heiteseine; Jakob rûn noch yn dat âlde spoar, seach net hoe’t nije wegen leine. Withoefolle fee gie him foarút, Froulju mei de bern deun achter him, Folle net genôch fan Ezaus kant |