april 27, 2024
fan ûnbekend*
Lit in rouklacht klinke mei
de froulju út ’e heidenfolken
oer de farao mei al syn folk,
lit him it deaderyk yngean,
yn ’t ryk fan ûnbesnienen,
kriichsfolk delslein troch it swurd,
dy’t libbenen de skrik oandiene.
Kriichsfolk fan Assyrië
en Elam, Edom, Môsjek-Tûbal,
allegearre deade troch it swurd,
sy steane om de farao
syn grêf, de ûnbesnienen,
dy’t de libbenen de skrik
oandiene, mar gjin takomst hiene.
Foarsten út it noarden wei,
Sidoaniërs, lit har mar lizze
by de ûnbesnienen, skande kaam
oer har, lykas de farao
te skande set is mei syn
kliber ta syn grutte skrik,
sa is er út it libben wei dien.
Byld ‘Farao’
april 24, 2024
fan ûnbekend*
Ezechiël
In kleiliet klinkt oer farao:
Do wiest in jonge liuw,
in meunster yn de see
dy’t hege weagen makke,
mar it is no mei dy dien:
mei in fangnet stean Ik ree
en smyt dat oer dy hinne,
sleep dy nei it drûge ta;
de fûgels pikke yn dyn lyk,
dêr’t ek in roppich bist oan fret,
wat oer is, rekket op ’e bergen
driuwt mei op ’e wetterstream,
neat bliuwt der fan dy oer.
Dêrnei lit Ik de loft berinne,
wolken skowe foar de sinne,
sels de moanne dôvet út,
de stjerren skitterje net mear,
roettsjuster wurdt it yn dyn ryk.
De folken reitsje yn ûnstjoer
wannear’t se hearre oer dyn lot,
har foarsten giet de grize oer
de grouwe by de resten fan dyn lyk.
Egypte wurdt ta wyldernis,
sadat in kleiliet songen wurdt,
sa seit de Heare God.
Yllustraasje ‘Seemeunster’