december 29, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Hy dy’t ivich op ’e troan sit,
heech ferheven is,
lit klinke klear syn stim:
‘As jim de wei ferheegje,
sljochtsje sa de baan,
dan sil myn folk net stroffelje.’
Hy dy’t leech en djip ferslein sit,
dêr lit Hy Him sjen,
wa’t dimmen is, heart Him
om ’t moed wer op te fleurjen,
om ek moed te jaan,
op fuotten helpt Hy Israel.
Israel wie eigensinnich,
dwers gie it syn wei,
beharke net de stim
dy’t oprôp te ferheegjen
’t paad om rjocht te dwaan
oan wa’t troch ’t libben stroffelje.
Mar de Hear bringt op bestimming
fan de frede ’t folk
dat harket wer nei Him.
Yllustraasje ‘Unegaal paad’
december 18, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Wol harkje, jimme heksebern,
dy’t de mûle altyd iepen ha,
in oar de gek oanstekke
mei de tonge fier derút,
fan geilens stekke jimme ta.
Jim offerje by heech en leech
op glêde stiennen sels de bern,
ha dêr in byld by setten
fan de Moloch, bern as bút
woe ’t ôfgodsbyld fan jimme sjen.
Jim ûnhuer dwaan, faak sûnder ein,
makke dat jim waarden dea-oanein,
dochs binne jim wer kommen
op ferhaal, alhiel gelyk
oan earst, mar waard de wierheid sein?
Foar nimmen wiene jimme bang,
ek al sloech bedroch foar master op;
om’t jim net nei My harken,
wurdt jim ûnrjocht iepenbier,
in ein komt oan de rauwe rop.
* Yllustraasje ‘Berne-offer oan de Moloch’