januari 22, 2022
fan ûnbekend*
Jesaja
Wa komt dêr oan, sa fel yn ’t read,
noch reader as de wurkklean
dy’t in druvetraper draacht,
syn spieren binne spand, fol krêft…
dat bin Ik yn sterke steat.
Wêrom’t myn mantel sa fel read
is? ’k Wie de druvetraper,
moast it sûnder helper dwaan,
grimmitich trape Ik, fol krêft
waarden sa de kânsen keard.
De folken stampte Ik dus fyn
as wrake foar it lijen
fan myn folk om rjocht te dwaan,
Ik rêde sels dêrmei, fol krêft
kaam foar ’t ljocht de reade wyn.
Yllustraasje ‘Druveparse’
januari 19, 2022
fan ûnbekend*
Jesaja
Ik hâld my as profeet net stil
oant Sion ta syn rjocht komt,
oant syn heil as fakkel brânt
en keningen syn gloarje sjogge,
nee, ik swij net oer Gods wil.
Do wurdst in fonkeljende kroan,
in tulbân yn de hân fan
God, dus keninklik fan foarm,
do krijst fan Him in nije namme,
ja, as wiest tenei syn soan.
Lykas in feint trout mei in faam,
sa trout mei dy de Heare,
want sa wiis is Hy mei dy;
op Sions muorren steane wachters,
dat Gods stêd is wer foarnaam.
Gjin fijân yt wer fan dyn nôt,
nea wurdt dyn druvesop wer
dronken troch wa’t binne frjemd
foar dy, dêr hasto swier foar bodde,
rispje silsto mannichfâld.
Gean troch de poarten en op wei,
wol romje ûnderweis de
stiennen op, de Helper komt
mei lean dat Hy syn folk betellet,
syn fertsjinste is dêrnei.
Foto ‘Fakkel’