juli 9, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
De Hear sprekt oer de himelljochten,
goaden fan it heidenfolk,
har bylden dy’t ta branhout wurde
nei’t de folken offers brochten.
Dy minsken hawwe beammen kappe,
dêrnei naam de fakman ’t oer
om fan it hout in byld te meitsjen,
spikers krigen koarte klappen.
De goaden sille altyd swije,
rinne kinne se ek net,
de goudsmid hat har blinke litten,
’t libben sille se net krije.
Gjin ôfgod kin de Hear belykje,
want Hy is de wiere God,
Hy hat de ierde makke mei syn
krêft, syn wiisheid sil ferrykje.
As Hy de eleminten beare
lit, dan skammet him de smid
foar al syn gouden goadebylden,
mar de Heare wurdt fereare.
* Gouden ôfgodsbyld
juli 6, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
As profeet moat ik wol sizze
wat de Hear te sizzen hat,
in godsspraak kin ik net omhinne,
ik jou troch wat wearde hat.
Eigenwiis mei net de wize
wêze, want dy wiisheid is
omdoch, hy kin mei wiisheid winne
wat de wiere leafde is.
As de sterke grut giet op syn
krêft, dan komt er swakker oer
as minsken dy’t beskieden binne,
want it swetsen is har oer.
Riken dy’t har foarstean op har
rykdom, ha in leech bestean;
omdat sy ’t jild net misse kinne,
bliuwt har hert dêr stil by stean.
Wol men earne grut op wêze,
dan op ’t kennen fan de Hear,
syn trou en leafde sille ’t winne,
grutspraak is der dan net mear.
Yllustraasje ‘Grutspraak’