Tomas by himsels

fan ûnbekend*

Net dat it my al spite soe
dat ’k Jezus folge bin,
syn dwaan en litten sprekt wol oan,
dat sjocht men ek oan al dy minsken;
wat er docht, is net gewoan…
’t foldocht my net sa min.

Net dat ik it gau oars ha woe,
want Jezus wol it lok
ta ha oan earmen, dat sprekt oan,
gjin sprake fan om mear te winskjen!
Riken ha ’t by him bedoarn,
foar harren is de flok.

Mar ja, ik soe it grif net dwaan,
’k bedoel dan nei dy grap
fan ’t wang, wol hy fan elkien ha
om ek it oare ta te kearen;
soks is dochs gjin dwaan, want sa
krijst gauris klap op klap.

Ikoan ‘Wiisheid fan God’