Rede fan Jeremia

fan ûnbekend*
Jeremia

Ik stean no yn it foarhôf
fan de timpel yn Jeruzalem
en fiel it hert fûl klopjen,
want ik sprek hjoed as profeet
al wer yn opdracht fan de Hear,
dus minsken, harkje nei myn stim.

As jimme no net harkje
wolle nei de wurden fan de Hear,
troch syn profeten sprutsen,
dy’t Er nei jim tastjoerd hat,
dan wurdt de timpel mei de grûn
gelyk en komme jim yn ’t near.

Ik sjoch de prysters kommen,
hear profeten roppen dat ik bin
net ien fan har, de grime
keart him tsjin my as profeet,
it hiele folk grypt my no oan:
‘Wat hat syn libben noch foar sin?’

Yllustraasje ‘Timpel yn Jeruzalem’