‘Ik swalke oer de hiele wrâld,’
sei satan op ‘e fraach fan God,
dy’t dêrnei opjoech fan Jobs dragen
sûnder mar ien flok oer ’t swiere lot,
syn lijen liet de duvel kâld.

‘Gjin wûnder, mei in sûne lea,’
sei satan, ‘sjongt er mei yn ’t koar,
‘mar siik sil hy Jo grif ferflokke.’
Mei sok praat, dêr wie hy duvel foar,
ek mei de die, de twadde kear.

Doe sloech de satan Job syn hûd
mei swolms, fan holle oant de tean,
sadat er mei in diggel skrabe
middenyn de jiske, sûnder klean…
oer God spriek hy oars net as goed.

* William Blake (1757-1827)
Yllustraasje ‘Job yn de jiske’