Nei de Fredesfoarst wie ’t noch net dien,
hoewol’t de frede kaam fan Him,
liet ek de Iene ’t boadskip hearre
fan de omslach foar Jeruzalem.

Fan de hope binne fjilden grien
en foar in flotte fuotstap sljocht,
Jeruzalem lykwols stekt heger,
stêd fan wenjen yn it folle ljocht.

Moarns- en jûnstiid wikselje net mear,
de dei rint troch, foarby de nacht;
Jeruzalem skinkt libben wetter,
kriget sa de seeën yn de macht.

Harkje nei de Iene as de Hear,
Jeruzalem, stêd sûnder lêst,
Hy is de Kening fan de ierde,
skinkt sjaloom, dyn frede is foarfêst.

* Yllustraasje ‘Nij Jeruzalem’